ฟาร์มอุตสากรรมกับภัยคุกคามที่อันตรายต่อสุขภาพของเรา

ฟาร์มอุตสาหกรรมกับความเสี่ยงโรคระบาด

เป็นที่เชื่อกันว่าโรคโควิด19 มีต้นกำเนิดมาจากตลาดค้าสัตว์ป่าและสัตว์ที่ยังมีชีวิต ซึ่งต่อมาได้สร้างส่งผลทำลายล้างอย่างรุนแรงไปยังชีวิต เศรษฐกิจและระบบสาธารณสุขทั่วโลก

แต่นี่ไม่ใช่ไวรัสตัวแรกที่ก่อให้เกิดภัยโรคระบาดและแน่นอนว่าจะไม่เป็นตัวสุดท้าย ก่อนหน้าที่จะเป็นโควิด19 เราเคยได้เจอไข้หวัดหมู ไข้หวัดนก นิปาห์ไวรัส และอื่นๆอีกที่ล้วนมาจากสัตว์ฟาร์ม เหล่านี้เป็นหลักฐานชัดเจนว่าการเลี้ยงสัตว์แบบแออัดยัดเยียดเป็นจำนวนมาก ภายใต้สภาพแวดล้อมที่เลวร้ายในฟาร์มอุตสาหกรรม ทำให้สัตว์เกิดอาการเครียดและเจ็บป่วย นำไปสู่การอุบัติใหม่ของไวรัส พร้อมที่จะถ่ายทอดสู่คนและแพร่กระจายไปวงกว้าง

หากเรามองผ่านประตูเข้าไปที่ฟาร์มอุตสาหกรรมเพียงชั่วครู่ คุณคิดว่าจะเห็นอะไร?

แถวที่นับไม่ถ้วนของแม่หมูที่หิวตลอดเวลาจ้องมองออกมาอย่างหดหู่ผ่านคอกเหล็กขนาดพอดีตัวที่ขังพวกมันไว้แทบทั้งชีวิต เนื้อตัวมีบาดแผลเจ็บปวดจากการเสียดสีกับพื้นแข็ง

Pigs in a row of cages on a factory farm

หรือแม้แต่ในฟาร์มไก่ คุณจะได้กลิ่นแอมโมเนียอย่างรุนแรงจากของเสียที่ปล่อยออกมาจากไก่ที่ถูกตัดต่อพันธุกรรมนับพันๆตัว ที่อยู่อย่างเบียดเสียดและนั่งจมกองของขี้ของตัวเอง แสงเดียวที่พวกมันเคยเห็นคือแสงจากหลอดนีออน สภาพร่างกายอ่อนแอปวกเปียก อยู่อย่างทรมานและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

หากเกิดโรคขึ้น อาจทำให้สัตว์ทั้งหมดป่วยและทั้งกลุ่มอาจตายได้

การพึ่งพิงยาปฏิชีวนะทำให้เกิดฟาร์มอุตสาหกรรมที่โหดร้าย

ฟาร์มอุตสาหกรรมไม่สามารถแบกความเสี่ยงทางการเงินได้ ดังนั้นจึงต้องวางเดิมพันกับยาปฏิชีวนะจำนวนกว่า 131,000 ตันในแต่ละปี เพื่อหวังจะช่วยลดความเครียดให้สัตว์ในฟาร์มเหล่านั้นและป้องกันพวกมันจากอาการเจ็บป่วย 

การใช้ยาปฏิชีวนะจำนวนมหาศาลนี้ทำให้เกิดเชื้อซุปเปอร์บั๊กส์และถ่ายทอดสู่คน ส่งผลให้ยาปฏิชีวนะที่เราใช้อยู่มีประสิทธิภาพลดลง ซี่งก่อให้เกิดความเสี่ยงอย่างรุนแรงต่อสุขภาพของเรา

Man wearing protective suit walking through crowded chicken shed. Image credit: roibu for iStock

ในช่วงเวลานี้ที่โรคระบาดกำลังทำให้ระบบสาธารณสุขอยู่ภายใต้แรงกดดันเป็นอย่างมาก หากเราเปรียบโรคระบาดเป็นน้ำท่วมฉับพลันที่มากวาดล้างสร้างความเสียหายแบบไม่ทันตั้งตัว วิกฤติซุปเปอร์บั๊กส์ก็เป็นน้ำที่ค่อยๆเอ่อขึ้นมาให้เห็นอย่างช้าๆ แต่ไม่มีท่าทีจะหยุด

ปัจจุบันมีคนเสียชีวิตกว่าปีละ 700,000 คนและคาดว่าจะสูงขึ้นถึง 10 ล้านคนในปีค.ศ.2050

องค์การอนามัยโลก (WHO) เตือนว่าเราอาจจะอยูในยุคที่ร่างกายต่อต้านการออกฤทธิ์ของยาปฏิชีวนะทุกชนิด อันเป็นผลจากวิกฤตการณ์แบคทีเรียดื้อยาหรือยุคหลังการค้นพบยาปฏิชีวนะ

นั่นหมายความว่าการผ่าตัดแบบทั่วไปเช่นการผ่าคลอดจนถึงการรักษามะเร็งจะกลายเป็นอันตรายจนไม่สามารถกระทำได้ เนื่องจากยาปฏิชีวนะไม่สามารถปกป้องเราจากการติดเชื้อได้

ซุปเปอร์บั๊กส์คือภัยคุกคามที่อัตรายต่อสุขภาพของเรา

แม้ว่าโควิด19 จะเป็นเชื้อไวรัสซึ่งไม่ได้ตอบสนองต่อยาปฏิชีวนะ แต่ยาปฏิชีวนะถูกใช้เพื่อรักษาอาการติดเชื้อขั้นทุติยภูมิเช่นการติดเชื้อแบคทีเรียในปอดหรือกระแสเลือด ซึ่งเป็นผลจากการติดเชื้อโควิด19

จากกรณีศึกษาในเมืองอู่ฮั่น ประเทศจีน พบว่าผู้ป่วยราว 50% เสียชีวิตจากการติดเชื้อในขั้นทุติยภูมิ ในการศึกษาฉบับนี้ยังพบกว่าผู้ป่วยวิกฤติจำนวนกว่า 95% ได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะในโรงพยาบาล หรือกว่า 90% จากรายงานฉบับอื่นๆ

ดังนั้นจะเห็นว่าซุปเปอร์บั๊กส์ทำให้ตัวเลขผู้เสียชีวิตเพิ่มสูงขึ้นโดยเฉพาะในช่วงโรคระบาด รวมถึงในอนาคตด้วย

อ่านรายงานสรุปฟาร์มอุตสาหกรรมและกำเนิดซุปเปอร์บั๊กส์เชื้อเพลิงสู่วิกฤติโรคระบาดครั้งใหม่

อ่านรายงานฉบับเต็ม>>>

หยุดฟาร์มอุตสาหกรรม หยุดภัยคุกคามอันตรายต่อสาธารณสุข

ความทรมานของสัตว์ฟาร์มคือหัวใจสำคัญของระบบฟาร์มอุตสาหกรรมที่ก่อให้เกิดปัญหาด้านสาธารณสุขที่ใหญ่ที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด

แต่เราสามารถสร้างอนาคตใหม่ที่ดีกว่าได้ การบริโภคเนื้อสัตว์ให้น้อยลง การให้พื้นที่กับสัตว์ให้ได้เคลื่อนไหวรวมถึงดูแลพวกมันอย่างมีมนุษยธรรม เหล่านี้ทำให้ความจำเป็นในการใช้ยาปฏิชีวนะลดลงและเป็นการปกป้องสาธารณสุขโดยรวมได้

อนาคตขึ้นอยู่ที่เราในการทบทวนวิธีการที่เราปฏิบัติต่อสัตว์  นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราได้เห็นโรคระบาดระดับโลก แต่เราสามารถร่วมกันทำให้สิ่งนี้เป็นครั้งสุดท้ายได้ด้วยการร่วมกันรณรงค์ยกระดับสวัสดิภาพหมูในฟาร์มอุตสาหกรรมให้มีชีวิตที่ดีขึ้น

การเลี้ยงสัตว์แบบแออัดยัดเยียดเป็นจำนวนมาก ภายใต้สภาพแวดล้อมที่เลวร้ายในฟาร์มอุตสาหกรรม ทำให้สัตว์เกิดอาการเครียดและเจ็บป่วย นำไปสู่การอุบัติใหม่ของไวรัส พร้อมที่จะถ่ายทอดสู่คนและแพร่กระจายไปวงกว้าง